در قوم بنی اسرائیل ، قحطی افتاد. مردم چاره ای ندیدند جز آنکه به خدا رو آورند و از او باران بخواهند. چند بار نماز خواندند و از خدا باران خواستند اما هیچ ابری در آسمان پدیدار نشد. حضرت موسی (ع) علت را از خداوند جویا شد. وحی آمد که : « ای موسی! در میان شما ، سخن چینی است که دعای شما را باطل می کند و تا او در میان شماست ، دعای تان را اجابت نخواهم کرد.»

موسی (ع) گفت : « بار خدایا! او را به ما بشناسان تا از میان خویش بیرون افکنیم.»

باز وحی آمد : « ای موسی! من ، دشمن سخن چینی هستم. آن گاه ، خود سخن چینی کنم و عیب کسی را به تو بگویم؟!»

موسی (ع) گفت : « پس تکلیف چیست؟»

وحی آمد : « همه باید توبه کنند.»

چون همه از سخن چینی توبه کردند ، خداوند ، باران فرستاد.

«سخن چینی» سبب بروز اختلاف و کینه و ایجاد کدورت در بین افراد می شود و چه بسا ، آبروی فردی با این کار ریخته می شود. همان طور که پیداست ، این عمل نزد خداوند ، بسیار زشت و مانع از استجابت دعا می گردد. بیایید تلاش کنیم و این صفت بد را از خودمان دور کنیم تا هم نزد خداوند ، عزیز و محترم باشیم و هم نزد خلق خدا.

منبع: کیمیای سعادت ج 2

مجله شادکامی