استادی شاگردان خود را برای گردش به کوهستان برد.بعد از یک پیادهروی طولانی و طاقت فرسا همگی خسته و تشنه در کنار چشمه ای نشستند و تصمیم گرفتند استراحت کنند.

استاد به هر یک از آنها لیوان آبی داد و از آنها خواست قبل از نوشیدن آب یک قاشق از نمکی که به آنها میدهد درون لیوان بریزند شاگردان این کار را کردند و با وجود تشنگی فراوان هیچ کدام نتوانستند آب را بنوشند سپس استاد مشتی نمک در درون چشمه ریخت و از آنها خواست از آب چشمه بنوشند.

استاد گفت:آیا آب چشمه هم شور شده بود؟همه پاسخ دادند:نه آب گوارایی بود.

استاد گفت:درد و رنج های دنیا هم همین طور است.مشتی نمک،نه بیشتر نه کمتر. این بستگی به شما دارد که لیوان آب باشید یا چشمه که بتوانید رنج ها را در خود حل کرده و بر آنها غلبه کنید.

منبع:دو هفته نامه موفقیت